Home Revalidatie | |
Thuis oefenen met de CI gaat geweldig. Ik kan al heel veel geluiden horen én herkennen en ga dan ook echt op zoek naar dat geluid. Om een paar voorbeelden te noemen, de Senseo, de stromende kraan, de telefoon, de deurbel, allemaal geluiden die ik ken en aanwijs als ik ze hoor. Als ik een geluid hoor, dan geef ik dat ook aan door mijn vinger naast mijn oor te leggen en zeer aandachtig te luisteren, om te zien of ik het geluid herken. Ook spraak begint nu langzaam wat te komen. Als ik ’s morgens wakker wordt, begin ik al een beetje te brabbelen. Ook kan ik papa en mama nazeggen en maak ik andere geluidjes dan voorheen. Iets over negenen begonnen papa, mama en Cees met de vragenlijst en vertelden ze trots dat het thuis dus zo goed gaat. Na deze vragensessie, liepen we naar het hoofdgebouw voor een vrij veldmeting. Daarbij liet ik zien dat ik geen schootkindje ben en wilde ik het liefst de hele kamer onderzoeken. Maar toen ik alleen aan een tafeltje mocht spelen met een leuk spelletje, kon er toch goed gemeten worden en was er weer vooruitgang te zien in de dB waarden. De lijn met de verschillende Hz waarden ligt nu mooi tussen de 35 en 40 dB, zoals ze vanuit het CI team graag zien (zie ook “Overzicht vrije veldmetingen”). Met de uitslag van de vrije veldmeting, na een kop koffie en thee, mocht ik weer naar Rens voor enkele aanpassingen in de programma’s. Rens merkte op dat hij wat meer stroom moest geven voordat ik reageerde. Dit kan duiden op weefselvorming. Dit komt vaker voor en is niet ernstig, zolang de grens van het geven van stroompjes maar niet wordt bereikt, wat nu nog lang niet het geval is. Ook durfde Rens het aan, naast de nu nog gebruikt SPEAK coderingsstrategie, de ACE coderingsstrategie te programmeren. Dit houdt in:
De volgende revalidatiedag zal over 3 maanden zijn. Lees verder… |