|
Periode 1600
Huismerken werden gebruikt om eigendommen mee te merken.
Vaak werden in
deze huismerken initialen en/of symbolen verwerkt (zie voorbeeld foto).
Het anker is al sinds de oudheid bekend
als instrument om een schip vast te leggen. Door de verbinding met de
zee werd het een symbool van zeegoden.
Het betekent houvast en veiligheid. Hierdoor groeide het uit tot
symbool van hoop en vertrouwen.
In voorchristelijke tijd gaf een anker op een sarcofaag aan dat de
overledene zeeman of visser geweest was.
In vroegchristelijke tijd zag men in het anker de kruisvorm terug,
vanwege de dwarsbalk onder de ring, waaraan je een anker kon
beetpakken. Hierdoor kreeg het betekenis als symbool van verlossing
(het crux dissimulata). Vaak zag je dan op christelijke sarcofagen het
anker nog omringd door vissen of dolfijnen.
Enkele heiligen kregen het anker ook als attribuut, waaronder Nicolaas
van Myra, de bij ons bekende Sinterklaas, die als beschermer van
zeevarenden een grote verering genoot.
In latere christelijke tijd ging het anker een vast onderdeel uitmaken
van de trits: geloof, hoop en liefde
|
